Kruiwagen met cement

‘Mevróuóuóuw, mogen wij u wat vragen voor school?’ Allemachtig! Op hun dooie gemak liep een stelletje groep-6-kinds mij achterop, terwijl ik mij langs de Peperklip spoedde. Spoedde? Ha ha! Zoals zo vaak was het voor voorbijgangers een eitje om mij aan te roepen met verzoeken om de weg te wijzen, deel te nemen aan enquêtes of toe te treden tot hun kerkgenootschap. En de RTV Rijnmond Loop was al over een maand… Als ik zo doorging, bleef ik de bezemwagen nooit voor. Waarom werd ik maar niet sneller? Ik leek niet vooruit te branden. Het voelde alsof ik een kruiwagen met cement over een zandweg voortduwde. En zo liep ik ook, bleek uit observaties van een loopmaatje. ‘Ga eens rechtop lopen’, adviseerde zij. Briljant! Een wereld ging voor mij open. Zomaar ineens kon ik op de loopband van 7.0 naar 7,5, en weldra naar 8 km per uur, zonder ook maar een seconde amechtig tegen de stang te leunen. En buiten moesten enquêteurs, verdwaalden en godsdienstfanaten mij achterna rennen. Deden zij dat? Aan achteromkijken waagde ik mij niet. Mijn vrees dat voorbijgangers mij er in hun flaneertempo uit liepen, liet zich moeilijk verdrijven. Maar die kruiwagen met cement was ik tenminste kwijt.