Nacht over de Heemraadssingel. De boombladeren ruisen, de watervogels zwijgen. Op een bankje plegen enkele vage figuren een vage transactie. Achter sommige vensters kijken nachtbrakers televisie. Beschenen door maan- en lantarenschijnsel wandelen hond Moos en ik langs de verstilde singel. Een elektronisch gepiep doet ons opschrikken. Een telefoon? Een alarm? Het geluid blijkt uit een prullenbak te komen. Dichterbij gekomen ontwaar ik in de overvolle afvalemmer een hardroze plastic roos, die een nimmer aflatend ‘Happy Birthday to you’ piept. Vruchteloos en zinloos. Hoe zou het ding daar zijn gekomen? Weggeworpen door een achteloze vierder van een verjaardagsfeestje? Of zit hier een liefdesdrama achter? Een stel heeft al wekenlang ruzie. En dan grijpt hij haar verjaardag aan om het goed te maken. ‘Dacht je nou echt dat ik hierop zat te wachten, zeikerd?’ Beteuterd druipt hij af, begeleid door het tergend vrolijke gepiep van de roos. Of een meisje, dat al maandenlang smoor is op die kanjer van een buurjongen. Verbeeldde zij het zich nou, of lachte hij laatst tegen haar? Hij vindt haar vast ook leuk, maar hij is natuurlijk verlegen, net als zij. Misschien moet zij nu maar eens een stap ondernemen. Wacht eens, vandaag is hij jarig. Natuurlijk, dat is het: een aardige attentie, een subtiele verjaardagswens. Daar móét hij wel op reageren…Gelukkig is zijn brievenbus groot genoeg voor de dikke muzikale roos, die zij met zorg heeft uitgezocht. Net wil zij het klepje oplichten, als zij hoort hoe iemand de voordeur opent. Nog net op tijd kan zij wegduiken achter een dikke boom. Daar komt Hij naar buiten, in innige omstrengeling met een ranke blonde schone. De door razernij ingegeven kracht waarmee zij de roos in de dichtstbijzijnde afvalbak deponeert, doet het ding van schrik losbarsten in een juichend ‘Happy Birthday’. Het is niet meer te stoppen.

Tags: Oudere artikelen