Toffe buurtpeer

7 september 2013

Welgemoed stappen Rien en hond Moos langs de bedauwde grasvelden van het Spoorweghavenpark Twee ongelikte vijftigers komen aangeslenterd. Campingsmoking, tatoeage, honkbalpetje. Een wat schichtige bleekscheet en een patserige, vierkante ploertenkop. De Proleet uit Jiskefet, zoals Michiel Romeyn hem gestalte gaf. Naast hem sjokt een grote, even vervaarlijk als moedeloos ogende bordeaux dog.

‘Nog wat meegemaakt gisteren, buurman?’ informeert de bleekscheet.

‘Zeker weten, antwoordt de vierkante proleet, ‘ík heb um weer eens fijn in een lekkere poes gedouwd!’ Vettige bulderlach, provocerende blik richting Rien: ‘Ja, zo praten wij hier. Daar schrik jij van hè, klojo met je koopwoning.’

Nadien zien wij de man vaker in het park, waar hij altijd een willig oor vindt voor zijn ongenuanceerde visie op overlast en criminaliteit in de buurt: ‘Dat komt door al die Turken en Marokkanen: ‘Weg met die gasten!’

Wij wonen sinds enkele jaren in Stadstuinen, een nieuwe binnenstedelijke Vinexwijk in de als yuppenbuurt bekendstaande Kop van Zuid. Mensen die rond het Spoorweghavenpark wonen, zoals de Jiskefet-proleet, bekijken de nieuwe wijkbewoners met argwaan. Als RTV Rijnmond aandacht besteedt aan een serie mysterieuze vergiftigingen van honden in het Spoorweghavenpark, wijzen geïnterviewde omwonenden naar bewoners van de Kop van Zuid.

Ondanks de pesterige grollen van Proleet, laten wij Moos met plezier uit in het Spoorweghavenpark. Totdat de deelgemeente Feijenoord een aanlijnplicht uitvaardigt. Buurtbewoners met honden voeren met succes actie voor een losloopzone in het park. Tegenover het huis van Proleet verschijnt een omheinde graspiste. De vreugde van de hondenbezitters is van korte duur. Proleet eigent zich de zone een groot deel van de middag toe. Wie zich tussen 14.00 uur en 16.00 uur met de hond in de piste begeeft, krijgt het bevel ‘opzouten!’ Breed posteert Proleet zich voor het toegangshek, werpt bordeaux dog in de strijd: ‘als jouw hond erin gaat, vreet de mijne hem op.’

Velen druipen af, staart tussen de benen. Wij niet.

Dat zullen we weten.

‘Tijd!’ hoor ik brullen, als ik nietsvermoedend voor Moos een tennisballetje in de graspiste werp.

Proleet nadert, werpt een veelbetekenende blik op zijn horloge.

‘Twee uur! Tussen twee en vier gaat mijn hond erin. Dat is de afspraak.’

‘Afspraak, met wie dan wel? Dit is een openbare ruimte, hoor!’.

‘Oprotten, pleuriswijf, of ik laat hem los!’

De Deelgemeente stelt ons in het gelijk. Stadswachten verordonneren dat Proleet andere hondenbezitters in de zone moet laten. Proleet beseft dat hij geen keus heeft. Maar gezellig is de uitlaatpiste nog steeds niet. Hondenspelletjes worden begeleid met een nimmer aflatend getier en gesneer van Profeet en echtgenote. : ‘Wat een lelijk dik wijf! Gatverdamme, wat stinkt die lul uit zijn bek!’

Wij verhuisden naar een ander stadsdeel, maar van voormalige buurtgenoten horen wij dat Proleet nog steeds de uitlaatzone terroriseert.

En ondertussen speelt hij met mooie praatjes over culturen, die elkaar moeten verdragen, de toffe buurtpeer in de NTR-tv-documentaireserie Boksen op Zuid, over de strijd voor een beter leefklimaat in dit Rotterdamse stadsdeel. Zijn boksschool in de Afrikaanderwijk vormt de rode draad in de serie. Hij geeft er boksles aan Turken en Marokkanen.

‎