Verschikkelijk, als opdrachtgevers bij je VAR een kopie van het paspoort eisen. In mijn geval komt dan uit wat een ouwe knar ik al ben (iets wat ik aan de telefoon met een poezig stemmetje hoop te verhullen), maar vooral zullen ze zich het lamlazerus schrikken van die kop op dat paspoort. Op gewone kiekjes oog ik best aardig, zeker met hulp van de cosmetische industrie. En geloof me, die benaderen de werkelijkheid beter dan pasfoto’s. Hoe vlijtig ik ook van tevoren met verf, kam en borstel in de weer ben geweest, in welke aanvallige plooien ik mijn gelaat ook dwing, altijd staart diezelfde toverkol mij in viervoud vanaf het fotoboekje aan. Die broeierige, waanzinnige blik, die wreedaardig neergetrokken mondhoeken. Schijnbaar broedend op de volmaakte gifmoord of drugsdeal. Een kruising tussen de Hulk en de Dood van Pierlala. Verbazingwekkend dat ik er de grens mee overkom. Gelukkig reis

Het spel is uit, denk ik dan ook, iedere keer als ik die rotkop op de post doe. Ten onrechte, want tot nu toe heeft die VARkenskop mijn geen enkele opdracht gekost. Toch zou ik die kop niet meer op willen sturen. Of weet iemand misschien een truc hoe je leuker op pasfoto’s kan staan

Tags: Oudere artikelen