EEN WANDELEND RAADSEL

‘Kijk uit voor de islam, Nostradamus waarschuwde ons niet voor niets!’

‘Wantrouw alle regeringsleider, behalve Trump. Hij is de Messias. Alle andere leiders horen bij de illuminatie. Zij vormen het machtsimperium van de antichrist.’

Aldus Wil, op Facebook.

Sinds kort was ik op dit sociale medium vrienden met Wil, die ik ken haar van het honden uitlaten. Een monter, stoer, androgyn typetje van de gestampte pot, met haar Staffordshire Terriër, haar petje en haar korte jekker, die zij door weer en wind draagt. Altijd een joviale groet, een praatje over onze honden. In de buurt noemen ze haar Dokter Doolittle , naar de beroemde boeken-dierenarts, omringd door beesten van diverse pluimage. Een intense band onderhoudt Wil met behoeftige honden en katten, die naar haar toe komen, volgens haar omdat zij aanvoelen dat zij hen kan redden. ‘Zij komen vanzelf aanlopen omdat ze mijn onvoorwaardelijke liefde voelen en geven zich daaraan over’, zei zij ooit in een interview dat ik haar afnam voor de wijkkrant. Kat Bobby, die vanaf een balkon in haar tuin sprong en voorgoed bleef. En Simba, die al dertien jaar kattenaids overleeft. Een groot deel van haar uitkering gaat op aan dierenvoer, soms heeft ze zelf niet te eten.

Als dierenvriend leerden Echtgenoot en ik haar ook kennen, bij het uitlaten van onze toenmalige hond Moos, met wie zij beste maatjes werd. ‘Mijn favoriet’, noemde zij onze lieve harige Springer Spaniël/Bordercollie.

In het park ontfermde zij zich ooit over een hond die, vastgebonden aan een hek, eenzaam en verlaten voor zich uit zat te janken. Zij rustte niet tot zij het baasje had gevonden.

Voor haar deur bakjes met kattenvoer en water voor de zwerfkatten uit de buurt.

Haar ramen beplakt met zelfgemaakte posters over internationale samenzweringen en schotschriften tegen coronamaatregelen en corrupte regeringen.

Zo ging zij ook op Facebook tekeer. Lappen tekst met paranoïde en wanstalige theorieën gooide zij op het scherm. Narrige reacties bij tegenspraak van facebookvrienden: ‘Bemoei je er niet mee!’ En de onvermijdelijke oneliner: ‘Lees je in.’

Toen zij met haatberichten ging strooien over een beweging van Joodse vrijdenkers, die in het geniep macht zou uitoefenen, vond Facebook het welletjes. Na een aantal waarschuwingen werd haar account voor onbepaalde tijd geblokkeerd.

Sindsdien veranderde haar houding ten opzichte van Echtgenoot en mij. Op straat beantwoordt zij mijn groet halfslachtig, met wat in de comedyserie Seinfeld een ‘funeral hello’ heet. Echtgenoot passeert zij in ijzig stilzwijgen.

Denkt zij dat wij achter die blokkering zitten? Dat wordt niet duidelijk, want als ik alleen met hondje Lola loop, groet zij mij hartelijk, toont zij oprechte belangstelling voor Lola en is zij in voor een praatje pot.

Maar komt zij ons samen tegen met Lola, dan kiest zij haastig een andere richting.

Een wandelend raadsel. Twee persoonlijkheden, verenigd in één vrouw.

Haar Facebook-account heeft zij inmiddels terug, maar ik ga toch maar geen vriendschap aanvragen.